Jaja, opa vertelt. Toen ik het opzocht – voor het schrijven van dit blog – kwam ik er een foto van tegen, op mobieltjes-museum.nl. Pijnlijk. De jeugd van toen kon nog prima zonder telefoon, maar ik was toen al gevoelig voor gadgets.
Ik kan me ook nog goed herinneren, dat het mogelijk werd te sms’en met die telefoon. In 160 tekens moest je dan je boodschap proberen over te brengen. En, sms’en en bellen was duur in die tijd.
Na de Sagem kwam er een Nokia 3310. De befaamde onbreekbare blauwe gigant, waarmee 270 uur standbytijd kon worden gehaald. Dat is meer dan 11 dagen! Grootste voordeel aan deze telefoon, is dat hij ook T9-functionaliteit ondersteunde. Dat betekende dus dat je niet meer 44-2-555-555-666 hoefde in te toetsen voor hallo, maar 425-56. Wat een vooruitgang, wat een technologie!
En als je die ontwikkeling mag uitleggen aan een 16-jarige van nu, wens ik je veel succes. In de tijd van Snapchat, TikTok, waarin Facebook iets is ‘voor oude mensen’, waarin Wifi een eerste levensbehoefte is geworden, is het niet bezitten van een mobiele telefoon onvoorstelbaar.
En ook daarom schrijf ik dit blog. Als rouw- & uitvaartspecialist voor jonge gezinnen, kom ik met enige regelmaat de vraag tegen hoe we de appjes van de telefoon kunnen veiligstellen. Maar steeds vaker, gaat het ook over de vraag hoe we bepaalde content kunnen implementeren in de uitvaartdienst. En dat betekent dat we – het gezin en ik – samen gaan puzzelen om filmpjes van TikTok – waar papa zo leuk danst -, Snapchat – met dat leuke filter over mama’s gezicht -, of een ander platform waar de filmpjes opstaan, te implementeren in de afscheidsdienst.
En nu is dus mijn uitdaging aan de lezer van dit blog tweeërlei:
- Hou deze platformen bij zodat jij ook in staat bent om de content veilig te stellen
- Denk na over welke content je zelf eigenlijk zou willen bewaren en hoe je er voor zorgt dat het ook veiliggesteld kan worden
