SIM-kaart (Subscriber Identity Module)
Om daadwerkelijk te kunnen bellen met een mobiele telefoon is een SIM-kaart nodig. Dat is een klein kaartje* ter grote van een vingernagel wat je krijgt van de telecom-provider en wordt geplaatst in de mobiele telefoon. Vroeger stonden op zo’n SIM-kaart nog wel eens contacten en gebelde nummers, maar tegenwoordig staat alle data op de telefoon zelf.
* Er bestaan sinds kort ook zogenaamde e-SIM’s. Een softwarematige oplossing, geprogrammeerd in je telefoon met dezelfde functie als een fysieke SIM-kaart.
PIN-code (Personal Identificatie Nummer)
Het is belangrijk om te weten dat een SIM-kaart altijd is voorzien is van een PIN-code van 4 cijfers. Deze code moet je invoeren bij het (opnieuw) starten van je telefoon en kan je als gebruiker zelf wijzigen. Als je de PIN-code niet meer weet, kan je nog wel de telefoon gebruiken, alleen kan je dan niet meer bellen of gebeld worden.
Let op! De SIM-kaart heeft niets te maken met de beveiliging van de telefoon zelf.
PUK-code (Personal Unlock Key)
Je kunt de PIN-code altijd herstellen met behulp van een PUK-code die je vaak vindt bij de administratie van het telefoonabonnement. Ook de provider kan je daar mee helpen.
Wat te doen met abonnement of pre-paid?
Het is altijd raadzaam om het telefoonnummer voorlopig actief te houden. Sowieso is dat gekoppeld aan WhatsApp maar wordt het ook steeds meer gebruikt voor inloggen en twee-staps-verificatie. Bij de provider kan je aangeven dat je een bestaand abonnement wil behouden via een contractovername of wil omzetten naar bv. prepaid.
